อาจารย์เราเชิญอาจารย์ท่านหนึ่งที่สอนเกี่ยวกับกลยุทธ์บริษัท
มีเรื่องหนึ่งที่อาจารย์หยิบมาเล่าแล้วพวกเราขำมากๆ
แกบอกว่า พอบริษัทเริ่มแข่งกันมากขึ้นเรื่อยๆ
เราจะพยายามพัฒนาสินค้าที่มีอยู่ให้มันดีขึ้นๆ จนมันเกินจุดที่ผู้บริโภคต้องการ
แกหยิบภาพเหล่านี้มาให้ดูค่ะ
อันนี้ชื่อ "จูโรขุฉะ (十六茶..แปลว่า ชาสิบหกชนิด)" สินค้าของบริษัทอาซาฮี (ที่ผลิตเบียร์น่ะค่ะ)
ชานี้มีส่วนผสมจากสมุนไพรต่างๆกว่าสิบหกชนิด
อาซาฮีออกชาเขียวตัวนี้มาในช่วงที่คนเริ่มมาสนใจสุขภาพตัวเองมากขึ้น
และก็ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม
อาจารย์แกเล่าเพิ่มว่า สมมติว่าชา16ชนิดสำเร็จ
ก็จะมีชา１17ชนิด...17茶
18 ชนิด...達茶１８１18茶
19 ชนิด
21 ชนิด..
ยังไม่พอค่ะ....ต่อไป 22 ชนิด....
ปาไป24ชนิด
ฉันก็ไม่รู้ว่าเค้าใส่อะไรเข้าไปกันนักหนานะคะ
บริษัทโยชิโมโต้..บริษัทโปรโมตตลก ละครเวทีก็ออกชา48ชนิดออกมา
และแล้ว แช้มป์รอบนี้....ชา88ชนิดค่ะ!
ล่อไปเกือบร้อย
นำเสนอโดยบริษัทรถไฟ JR Shikoku
ผู้บริโภคเขาจะสนมั้ย รู้มั้ยว่าชาที่กินๆไปเนี่ย มันใส่อะไรกี่สิบกี่ร้อยชนิด
ดูเหมือนเป็นแค่เรื่องตลกนะคะ
แต่มันเป็นปัญหาของบริษัทกำลังทำโดยไม่รู้ตัว
คอมตั้งโต๊ะ มัวแต่แข่งกันเพิ่มขนาดเมโมรี่ก็เจอโน้ตบุ๊คตี (เมโมรีน้อยกว่าแต่พกพาได้)
โน้ตบุ๊ค แข่งกันทำให้เบาขึ้นๆๆ เจอเน็ทบุ๊คตี (ฟังก์ชั่นที่ใช้ได้น้อยกว่าแต่เล็กกะทัดรัดกว่า)
บริษัทมือถือญี่ปุ่นมัวแต่แข่งกันเพิ่มเกม เพลงดาวน์โหลด ถ่ายรูป เจอไอโฟนตี (ใช้ง่าย ระบบทัชสครีน)
ต้องระวังค่ะ
ป.ล. นี่เป็นแค่ภาพตัวอย่างเฉยๆค่ะ ชา17ชนิดกับ19ชนิดนี่ เป็นของเกาหลีกับไต้หวัน
ไม่ใช่ของญีปุ่นค่ะ
ภาพประกอบ นำมาจากBlogนี้ค่ะ ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น